Florence and the Machine komt uit Engeland en is in 2007 ontstaan rond zangeres Florence Welch. Andere leden zijn Robert Ackroyd (gitarist), Christopher Lloyd Hayden (Drummer), Isabella Summers (toetsenist) en Tom Monger (Harp). De muziekstijl kun je het beste omschrijven als indiepop. Hun eerste album Lungs kwam uit in 2009, waar bijna iedereen helemaal wild van was. Waarom niet iedereen? Het is een kwestie van Love or Hate deze muziek. Of je vindt het prachtig of je vindt het afschuwelijk. De stem van Florence Welch is heel bijzonder waar je van moet houden, maar de muziek zelf, die is prachtig.
Als we dan gaan luisteren naar Ceremonials zelf, hoor je meteen het eigen geluid van Florence and the Machine. Vaak hebben bands dat de tweede cd heel anders is dan de eerste en zijn dan een beetje 'de draad kwijt'. Bij Florence and the Machine is dit niet het geval. Als je fan van Lungs was, ben je ook absoluut fan van Ceremonials. De muziek is heel harmonieus en zeker de harp maakt het af. Ook worden veel nummers bombastisch en als Florence daarbij gaat zingen, valt je mond letterlijk open, want oh, wat is dit goed.
What the Water Gave Me is de eerste single van Ceremonials en kwam een paar weken terug al uit. Geweldig nummer, mooie klanken en prachtige zang. De hele cd is deze stijl, maar één van de beste nummers die op deze plaat staat is toch Strangeness and Charm. Het gaat maar door en het gaat maar door. Het wordt steeds bombastischer en heftiger. Jammer dat het nummer niet op de 'gewone' cd staat maar op de Deluxe Edition. De Deluxe Edition is een dubbel cd en je zal disk 2 toch wat minder snel pakken. Zonde, want dit nummer is steengoed.
Eind conclussie? Ik kan niks negatiefs bedenken, alleen dat het gewoon niet voor iedereen is weggelegd. Ik zou zeggen, luister eens wat nummers (zo hard mogelijk, want alleen dan is muziek geweldig) en ik weet welke cd ik dit jaar voor Kerstmis vraag.
With love,
Amber
Oja, nog een leuk weetje: Florence is bff met Gossip Girl Blake Lively!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten