Beste concerten van dit jaar

Ik ben zoveel naar concerten geweest dit jaar, dat het echt een beetje van de gekke wordt, om ze allemaal te reviewen. Nee, dat ga ik niet doen, maar er zijn er echt een paar die er tussen uit blinken.

Graffiti 6 @ Melkweg, 16-01-2011

Het allereerste concert van 2011! Graffiti 6 was wederom geweldig. Lisa en ik waren er al naartoe geweest in 2010, in bitterzoet en we wilden weer. Heerlijke muziek, heerlijke sfeer, heerlijk publiek. Stiekem vond ik het concert in Bitterzoet nog leuker, want dat was heel kleinschalig, in een schattig kroegje en één van de eerste concerten van de band in Nederland. Ze waren toen nog maar net bekend en nu spelen ze in uitverkochte zalen, nice.

White Lies @ Heineken Music Hall, 24-02-2011

Misschien durf ik wel te zeggen dat dit het beste concert van dit jaar was. Oh my god, wat had ik hier van genoten. We stonden helemaal vooraan en het geluid van de HMH is super! We konden woord voor woord alles horen wat hij zong. Ze speelden de beste nummers en gaven een geweldig optreden. Als die weer naar Nederland komen...

Bevrijdingspop, 05-05-2011

"AAAAAAAAA, KATE NASH KOMT OP BEVRIJDINGSPOP" Ik hoor het mezelf nog schreeuwen. Bevrijdingspop dit jaar was echt super. Dazzled Kid, Trigger Finger, Waylon, Ben Saunders, Chef'Special en Kate Nash hebben we allemaal gezien dit jaar en Trigger Finger was zeker boven mijn verwachtingen. Mijn god, dit was goed. Ook Chef'Special en Kate Nash waren amazing. Iedereen vond Kate verschrikkelijk "Die moet op de markt gaan staan, die kan alleen maar gillen." "Oh Kate Nash, was dat die schreewlelijk." Ik voelde me beledigd. Ik had haar vorig jaar in Paradiso gezien en ik vond het geweldig. Nu weer, ze sprong zo hoppa het publiek in en we moesten door de microfoon schreeuwen. Ze zag me staan met mijn fan-shirt en ik moest er ook door schreewen. Laat de andere maar denken, Kate Nash is een super artiest!

Panic! at the Disco @ Melkweg, 10-05-2011

Oh, wat had ik me hierop verheugd! Panic! at the Disco heb ik helemaal grijs gedraaid en ze kwamen ook nog eens naar Nederland! Lisa en ik kwamen te laat, en toen we binnen kwamen stond het he-le-maal vol. We stonden niet vooraan, maar gelukkig wel op een verhoging, waardoor we het alsnog vet goed konden zien. Ik zong alles vrolijk woord voor woord mee, maar toch kan ik me niet zo veel meer herinneren van dit concert. Misschien heeft het niet zoveel indruk op me gemaakt. Ik weet wel dat ik het erg naar me zin heb gehad ookal was het niet zo heel erg goed. Brendon Urie kan niet zo geweldig zingen en ze speelden wel gewoon gitaar en drums, maar hadden hun deuntjes op een bandje staan. Toch jammer. Ach, op dat moment genoot ik er echt van en daar gaat het natuurlijk om.

Parkpop, 26-06-2011

Lekker dagje was dit. Geweldige artiesten kwamen er, maar het was wel heet. We hebben veel artiesten gezien: The Crookes, Graffiti 6 (again), Go Back to the Zoo, Tim Knol en Di-rect. Ik verheug me nu al op Parkpop 2012 :)

Go Back to the Zoo @ Vondelpark, 3-07-2011

Een dag nadat ik mijn verjaardags feest vierde, een lichte kater, waar ik niks meer van merkte nadat Go Back to the Zoo speelden. Dit was zo'n heerlijk concert! In het zonnetje, iedereen genieten en Go Back to the Zoo genoot zelf ook, dat zag je. Ik kwam om te fotograferen, maar ik was niet alleen daarmee bezig. Ook hier zong ik alles mee en mijn dag kon niet meer stuk toen ik met de zanger op de foto mocht. Lekker professioneel, haha.

Chef'Special @ Haarlem Jazz, 19-08-2011

Ik ben dit jaar maar liefst naar 4 concerten van Chef'Special geweest, maar bij Haarlem Jazz vond ik ze op hun best. Ze deden eindelijk Road I Walk on, één van hun beste nummers. Wat minder was, was dat de soundcheck erg lang duurde, te lang, want ze hebben toch een paar nummers moeten skippen omdat ze niet langer dan 12 uur door mochten van de gemeente. Jammer, want van mij mochten ze wel tot half 2 door.

Alela Diane @ Patronaat, 9-10-2011

Mijn ouders, zus en ik hadden meegedaan aan een popkwis en hadden kaarten voor Alela Diane gewonnen! We gingen zonder verwachtingen naar dit concert toe en oh, wat was dit ongelofelijk leuk! Onwijs mooie muziek, goede zangeres en een heerlijke band. Alle vier vonden we dit beter dan dat we dachten. Het was in de kleine zaal en heel intiem, vet leuk!

the Boxer Rebellion @ Melkweg, 7-12-2011

En het allerlaatste concert van dit jaar: the Boxer Rebellion. Prachtige muziek en ook een superleuk concert! Ik kende de muziek helemaal niet, maar mijn zus had kaarten gekocht en vond dat we hierheen moesten gaan. Een dag van tevoren had ik hun laatste cd geluisterd die onwijs tof is. Ik vond het een geweldig concert, wederom alweer boven mijn verwachtigen. Klap op de vuurpijl was dat ze ook nog even gingen signeren en op de foto gaan met hun fans, nice.


Ik heb nu bijna ieder concert opgenoemd, maar in dit lijstje mag natuurlijk Kensington, Kink Bedankt, Saybia, Okkervil River en de Staat niet ontbreken, maar over deze optredens heb ik ook wel eerder wat geschreven :)

NOTD: OPI c.o.z.u Melted in the Sun & Polkadots

Toen ik zaterdag over de kerstmarkt van Haarlem liep, was er een kraampje met allerlei nailart-tools en ik heb gelijk mijn slag geslagen. Ik heb een nail-art kwastje en zo'n stippending gekocht. Ik kon niet wachten om te beginnen en om mijn mooie OPI lakje weer eens te gebruiken. Ik vind het resultaat heel schattig en geslaagd :) De polkadots zijn voor de eerste keer toch redelijk goed gelukt, alleen schoot ik bij mijn rechterhand een paar keer uit, maar dat valt toch niet zo op.

With love,
Amber

Nieuw Kerstliedje van the Killers!

Yesyesyes, een nieuwe plaat van the Killers! Ze maakten dit jaar al bekend dat ze volgend jaar met een nieuwe cd komen, maar nu is er ook bekend gemaakt dat ze met een kerst EP komen, me like. Er is nu al een kerstliedje uit: The Cowboy's Christmas Ball en ik vind hem toch leuk!



Worden jullie er ook niet vrolijk van? En oh, Brandon's lach, me like, again.

With love,
Amber

Concert: De Staat

Ik ga geen uitgebreide review voor jullie doen, want dat zou de derde al deze maand zijn, maar ik wil toch wel even melden dat ik weer naar een amazing concert ben geweest deze maand, namelijk naar de Staat! En wow, wat een band! Ik ben naar zoveel concerten geweest, maar zoiets als dit heb ik nog nooit meegemaakt. Ze waren viool aan het spelen met hun (bas)gitaren en ze hadden een reuze machine waar ze muziek mee maakten. De muziek van de Staat is sowieso geweldig, wel wat hard, maar dat maakt het juist super goed. Het publiek was leuk en zong alles mee. En als laatste kwam zanger Torre Florim ook nog eens een praatje met zijn fans maken. Nice.

p.s. Sorry voor de slechte foto kwaliteit, de belichting was rot om te fotograferen.

With love,
Amber

Concert: Okkervil river

Ik had weer een waanzinnig leuk concert deze maand: namelijk van Okkervil River, een geweldige band die helaas heel onbekend in Nederland is (onbegrijpelijk). Toeval bestaat, want deze fantastische band kwam in ons eigen Patronaat in Haarlem op de verjaardag van mijn lieve zus Lisa (24-11).

Voor Okkervil River was de grote zaal geboekt, maar er werden maar 150 kaarten verkocht waardoor ze speelden in de kleine zaal. Intiem, dat wel ja, maar persoonlijk heb ik altijd liever de grote zaal. Waarom? Het geluid. Ik ben ooit eens naar Rigby geweest, waar Moonpilot in het voorprogramma stond, en dit concert was ook in de kleine zaal. Het geluid was HARD. Echt heel hard, dat als de muziek stopt, dat je niets meer hoort. Weer was dit het geval bij A Classic Education uit Italie. Hier was de muziek zo verschrikkelijk hard, dat het voor geen meter meer klonk en het gewoon geen leuk optreden was. Er zat wel een leuk liedje of 2 bij, maar voor de rest vond ik dit het vreselijkste voorprogramma ooit (erger dan Moonpilot, daar was de muziek gewoon heel leuk)

Tja, dan nu toch echt op naar Okkervil River, want daar schrijf ik dit bericht natuurlijk over. Okkervil River maakt, ehm tja, wat voor muziek maken ze eigenlijk? Rock? Indie? Folk? Country? Ik denk dat het alles een beetje bij elkaar in. Vooral indierock met een folk en country randje. Ze komen uit Austin, Texas en bestaan al sinds 1998 Hoelang? Ja, al 13 jaar,dat is lang ja. De band heeft 6 leden, maar de belangrijkste man in deze band is de frontman Will Sheff, de zanger en gitarist en speelt al mee sinds het begin. In totaal hebben ze 6 albums uitgebracht, maar ze hebben het meeste gespeelt van I am Very Far (2011)en The Stage Names (2007).



Ze begonnen met het nummer Wake and be Fine, wat echt een begin nummer is. Yes, dit was een stuk zachter dan het voorprogramma. Hierna volgde For Real, misschien wel het bekendste liedje van Okkervil River, heerlijk. Will Sheff danste wild, gooide zijn microfoonstandaard om, sloopte zijn gitaar en schopte zijn wiskey omver, maar het maakte allemaal niet uit. Dit past goed bij de band. Later werd hij wat rustiger en ze werden bij ieder nummer beter. Op gegeven moment deed hij zijn bril af (seriously, dat waren echt -10 glazen ofzo) en nog wist hij iedere noot juist te spelen. Helaas hebben ze de mooiste nummers niet gespeeld zoals Plus Ones, Savannah Smiles, Mermaid en nog een paar. Balen, want dit ontbrak toch wel. Wat wel supertof van de band was, was dat ze meer dan 1,5 uur gespeeld hadden, en ja, dat is echt veel, want de meeste bands spelen drie tot vijf kwatier (SCHANDE). Heerlijke band, heerlijk concert, that's all I can say about it.

Zo, heerlijke avond gehad en ik zou zeggen, youtube eens een paar nummertjes, want het is echt toffe muziek!

With love,
Amber

NOTD: Konad met Rhinestones

Zo, weer even creatief gedaan met Konad. Ik had eindelijk Rhinstones gekocht (voor 2,99!) en had gewoon weer eens zin om te 'nailarten'. Als basis kleurtje heb ik Essence multi dimension in de kleur 55 spot on (geen idee of die nog bestaat) gebruikt. Ik heb de witte stempellak van Konad en imageplate m36 gebruikt. Als kers op de taart heb ik ook nog op een paar nagels een rhinestone geplakt, niet op ieder, want ik was bang dat dat to much zou worden.

Oké, nu ik het terug zie, ziet het er niet zo super prachtig uit. Het "3D-effect" met het Rhinestone bloemetje op het Konad bloemetje vind ik wel erg tof. Toch werkte Konad niet echt lekker mee gister. Bij mijn rechterhand ben ik op bijna iedere nagel uitgeschoten (de foto is mijn linkerhand.) Het lukt me gewoon niet zo goed. Oefening baart kunst, dat zeggen ze over alles, dus dan zal het met dit ook wel het geval zijn.

With love,
Amber

Mini Movie: Alma

Kennen Jullie Alma al? Het schattige meisje in de poppenwinkel? Zo niet? Bekijk dan het onderstaande filmpje:

Alma from Rodrigo Blaas on Vimeo.

Ik hou zo erg van dit soort filmpjes. De hele mini film vraag je je af wat er met die creepy poppenwinkel aan de hand is en wat er met deze schattige Alma gaat gebeuren. Er zit een horror sfeer achter en het werkt! Ik ben echt even bang voor poppen, terwijl ik altijd al een 'poppenkind' ben geweest. Geweldig filmpje, die ik graag met jullie wilde delen.

With love,
Amber

CD Review: Ceremonials by Florence and the Machine

Yes Yes Yes! Eindelijk is Florence and the Machine weer met een nieuw album gekochten. De echte Florence fans wachten hier al een tijdje op, maar 31 oktober is hij dan eindelijk uitgekomen: Ceremonials. De naam is mysterieus dat past bij de muziek van Florence and the Machine.

Florence and the Machine komt uit Engeland en is in 2007 ontstaan rond zangeres Florence Welch. Andere leden zijn Robert Ackroyd (gitarist), Christopher Lloyd Hayden (Drummer), Isabella Summers (toetsenist) en Tom Monger (Harp). De muziekstijl kun je het beste omschrijven als indiepop. Hun eerste album Lungs kwam uit in 2009, waar bijna iedereen helemaal wild van was. Waarom niet iedereen? Het is een kwestie van Love or Hate deze muziek. Of je vindt het prachtig of je vindt het afschuwelijk. De stem van Florence Welch is heel bijzonder waar je van moet houden, maar de muziek zelf, die is prachtig.

Als we dan gaan luisteren naar Ceremonials zelf, hoor je meteen het eigen geluid van Florence and the Machine. Vaak hebben bands dat de tweede cd heel anders is dan de eerste en zijn dan een beetje 'de draad kwijt'. Bij Florence and the Machine is dit niet het geval. Als je fan van Lungs was, ben je ook absoluut fan van Ceremonials. De muziek is heel harmonieus en zeker de harp maakt het af. Ook worden veel nummers bombastisch en als Florence daarbij gaat zingen, valt je mond letterlijk open, want oh, wat is dit goed.



What the Water Gave Me is de eerste single van Ceremonials en kwam een paar weken terug al uit. Geweldig nummer, mooie klanken en prachtige zang. De hele cd is deze stijl, maar één van de beste nummers die op deze plaat staat is toch Strangeness and Charm. Het gaat maar door en het gaat maar door. Het wordt steeds bombastischer en heftiger. Jammer dat het nummer niet op de 'gewone' cd staat maar op de Deluxe Edition. De Deluxe Edition is een dubbel cd en je zal disk 2 toch wat minder snel pakken. Zonde, want dit nummer is steengoed.



Eind conclussie? Ik kan niks negatiefs bedenken, alleen dat het gewoon niet voor iedereen is weggelegd. Ik zou zeggen, luister eens wat nummers (zo hard mogelijk, want alleen dan is muziek geweldig) en ik weet welke cd ik dit jaar voor Kerstmis vraag.

With love,

Amber

Oja, nog een leuk weetje: Florence is bff met Gossip Girl Blake Lively!

Concert: Saybia

Ik kon het niet geloven toen ik op de site van Patronaat las dat de Deense groep Saybia in ons eigen Patronaat kwam. Hoe tof? De kaarten hadden we al een half jaar in huis en gister was het dan eindelijk zo ver, het concert van Saybia. Mijn verwachtingen? Het mooiste concert van dit jaar. En dat betekent nogal wat aangezien ik dit jaar al naar fantastische concerten ben geweest. Zouden mijn verwachtingen waar gemaakt worden?

Zoals ik al vertelde, komt Saybia uit Denemarken. Ze maken goede pop-/rock liedjes met goede teksten. In 2008 maakten ze bekend voorlopig te stoppen. Maar anno 2010 zijn ze gelukkig weer bij elkaar en besloten weer op te treden en liedjes te schrijven voor het nieuwe album. In totaal hebben ze drie albums uitgebracht: The Second You Sleep, These are the Days en Eyes on the Highway.

Het was een uitverkocht concert en de rij was lang. Allemaal fans, want bij het concert zong iedereen ieder woord mee. Maar eerst kwam het voorprogramma. De Overijsselse band Are You A Lion speelde goede Rockliedjes en paste goed bij Saybia als voorprogramma. Ze speelden ruim drie kwatier, wat best lang is voor een voorprogramma.

Daarna begon eindelijk Saybia. De opkomst was niet heel bijzonder en ze begonnen gelijk met een nieuw nummer. Het lag meteen al lekker in het gehoor. Dat is het mooie van Saybia, alles wat ze maken, klinkt meteen goed. Ook de bekende nummers waren wederom fantastisch. Het publiek zong woord voor woord alles mee en je zag dat de muzikanten genoten.

Wat toch een beetje jammer was, was de set-list. Er werden maar 3 nummers van het laatste album gespeeld (Romeo, A Way Out en A Walk in the Park) terwijl dat het beste album is. Eyes on the Highway en Godspeed into the Future werden bijvoorbeeld niet gespeeld. Er werden veel nieuwe nummers gezongen (die allemaal fantastisch waren) en veel nummers van het eerste en tweede album.

De muzikanten zijn allemaal erg goed. De gitarist, de toetsenist, de drummer, allemaal laten ze de muziek 'kloppen'. Echt, luister dit eens op Youtube of Spotify (of koop een cd, want dat is Saybia dubbel en dwars waars!) en ik weet zeker dat jullie dit tof vinden. Helaas zijn ze niet zo bekend, maar kwalitatief horen ze zeker in het zelfde rijtje als Coldplay en Kings of Leon thuis. Nou eigenlijk horen ze daar nog boven. In ieder geval heb ik een heerlijk avond gehad, waaraan ik met zoveel plezier zal gaan terug denken. Of ik weer zal gaan als ze weer in Nederland komen? Dat weet ik nog niet. Er zijn zoveel bands die ik wil zien en het is nu natuurlijk nog heel vers. Maar over een paar jaar sta ik weer vooraan bij deze fantastische band!

With love,
Amber

Verslag Beautygloss Party powered by Hannah

De 22e was het dan eindelijk zover, een dag waar ik al maanden lang naar uitkeek, waarvoor ik het perfectje jurkje hebt gekocht en waar ik ongelovelijk veel zin in had: De Beautygloss Party. Ik ging met mijn vriendin Rianne heen en toen we aankwamen stond er echt een hele lange rij. We raakte al heel snel aan de praat met twee leuke meiden voor ons. We hebben allemaal dezelfde intresses dus eigenlijk kon je wel met iedereen een praatje maken. Daarna liepen we over de roze loper naar binnen. Eenmaal binnen maakte iedereen 'oeh en ahh geluiden', want oh, wat was de Koepelkerk een prachtige locatie. Iedereen stond naar het ronde plafond te kijken, die was helemaal roze verlicht, echt geweldig. Er stond al een DJ te knallen en toen kwam co-presentator Nadia Palesa op. Er werd een filmpje van Mascha afgespeelt en toen kwam zij zelf ook op. Wauw wat zag ze er prachtig uit! Die jurk, die make-up, haar sieranden, echt alles zag er perfect uit! Ze vertelde wat er allemaal te doen was en Rianne en ik zouden als eerste naar boven gaan. Daar zat Lush, L'occitane, Embryolisse, NTI, ByBeautygloss en WIT. Rianne en ik begonnen met een handmassage en Oh My God, dit was lekker. Beetje jammer mijn arm de hele dag vet bleef, maar die handmassage was echt lekker. Ik besloot een Lemony Flutter te kopen, omdat ik van die verschrikkelijk gescheurde nagelriemen heb, echt behoorlijk irritant. Later hoorde ik dat iedere Lemony Flutter uitverkocht was en dat ze zelfs hadden bijgehaald uit het filiaal van Lush in Amsterdam. Ook Rianne kocht een Lemony Flutter en ik haalde mijn cupcakje (Die echt overheerlijk was) en we waren Happy.

Mmmmmm, choco cupcakje!

We zijn overal wat wezen kijken, helaas was het heel druk bij Embryolisse (Het was overal heel erg druk, te druk eigenlijk) dus we zouden later terug komen. Toen zag ik mijn vriendinnetje Mandy van FashionDutchies met Dana op een bankje zitten. Wow, uit al die drukte heb ik haar gewoon gevonden! We gingen met z'n vieren door naar herôme. Wow, wat was het hier druk. Toch wilden we een flesje nagellak dus bleven we wachten, 3 uur. Ik hoor jullie al denken: "WAT?! 3 UUR WACHTEN OP EEN FLESJE NAGELLAK, BEN JE GEK?!" Nou ik zal het uitleggen. Na een half uur hadden we het nog niet zo door, maar na een uur duurde het wel wat lang. Na anderhalf uur, vonden we het zonde om weg te gaan, want dan hadden we net zo goed een halfuur eerder weg kunnen gaan. Party Planner Hella vond het heel erg dat we zo lang moesten wachten en kwam langs met een schaal croissants. Dan merk je weer dat je met een goede Party Planner te maken hebt. Er waren ook veel meiden die voordrongen, heel vervelend, als wij 2 uur wachten, moesten zij dat ook doen. Ondertussen hoorden we dat de modeshow bezig was en Tom Sebastiaan vragen beantwoordde, dit misten wij dus allemaal. Jammer, maar wij wilden niet twee uur voor niks wachten. We moesten en zouden dat flesje nagellak krijgen! Hella stuurde Mascha naar beneden, zodat ze een praatje met ons kon maken en zodat we met haar op de foto konden, heel leuk. Ook raakten we aan de praat met leuke belgische meiden en andere meiden. Het wachten was niet zo erg meer. Wat bleek nou? De dames van herôme gaven een uitgebreid advies van een kwatier aan iedereen. Er zaten vier vrouwen dus 16 meiden per uur. Daar kwamen we aan het einde pas achter. Ze besloten gewoon te lakken en zelfs Hella ging meehelpen, hoe tof is dat?

Mandy's (voor) en mijn nagels worden gelakt bij herôme

Vijf uur waren we boven en we hadden een huidanalyse van Hannah gedaan. Wat bleek nou? Ik heb een vetgehalte van 6% en het hoort ongeveer 50% te zijn. Mijn vetgehalte is dus zeer laag. Later hebben we meegedaan met de winactie van Hannah en toen vroeg een Hannah-vrouw aan mij wat er uit de huidanalyse kwam. Ik vertelde wat er uit kwam en ze zei "oh daar hebben we iets voor" Ze gaf mij een crème en ik dacht dat ik het moest kopen ofzo."Ik pak even een briefje voor je om je te laten zien hoe je het moet gebruiken" Ze gaf het aan me en zei: "Nou, veel plezier ermee." Ik zat haar met open mond aan te kijken "Wow, mag ik dit hebben?". Ik wist namelijk dat de crèmes van Hannah niet al te goedkoop waren en ik kreeg gewoon een crème van 68 euro mee! Wauw, en dat naast een Goodie Bag met een waarde van meer dan 100 euro. Ik ook nog even een Embryolisse crème gekocht, omdat ik gewoon heel beniewd was. Daarna zijn Rianne en ik naar huis gegaan. We hebben nog lekker lopen napraten in de trein en onze goodie bag uit te pakken. Bij sommige dingen waren we echt over enthousiast en werden we aangekeken door andere mensen in de trein.

Mascha, Rianne en ik

Al met al denk ik heel fijn terug aan deze dag. Dat van herôme was even jammer, maar voor de rest hadden we alsnog een modeshow gezien en hebben we een huidanalyse gedaan. Ik heb het erg naar mijn zin gehad en volgende jaar wil ik weer!

With love,
Amber

Fotografie Opdracht Zelfportret

Ons eerste kunstopdracht van dit jaar is afgerond. Het thema was zelfportret. Ik als fotoaddict wilde natuurlijk iets met fotografie doen. Ik heb heel google afgespreurd maar mijn inspiratie kwam van froot: . In deze fotoreportage gemaakt door Heather Landis zie je de meest stereotype nerds die je maar kan bedenken.

Hoe zou ik eruit zien als nerd? Terwijl ik me dat afvroeg, ging er een lampje in mijn hoofd branden. Ik heb een hekel aan school, lezen en leren, wat nou als ik personages van mezelf ga maken, wat ik eigenlijk niet ben? Ik schetste een paar situaties en dit is wat er uiteindelijk van geworden is:

Dus, ik heb een hekel aan school en dit probeerde ik in mijn foto's te laten zien door op een bepaalde manier te kijken.

Ik ben een levensgenieter. Mijn leven is kleur. Ik ben altijd vrolijk. Op deze foto ben ik gothic. Een gothic is precies het tegenovergestelde van mij met die depressiviteit. Toch kan je een lachje op mijn gezicht ontdekken. Een echt sombere gothic ben ik dus ook weer niet.

Need I say more? Ik ben best wel een beautyaddict, maar hier met vijf lagen mascara op, gaat het wel heel ver. Ook het panterprintsjaaltje en de gouden oorbellen, maken me toch ook een een oh oh cherso Barbie.

En als laatste: Een jongen. Ik ben een echt meisje-meisje. Dat merk je aan mijn kleding, mijn altijd keurig gelakte nageltjes en mijn make-up verslaving. Hier ga ik helemaal make-uploos op de foto, een hele pot gel in mijn haar en mijn favo leren jasje. Ik wilde als een soort Elvis op de foto, met een lekkere vet kuif maar dat wilde me niet echt lukken. Helaas kon in Elvis niet opbellen om te vragen hoe hij dat nou eigenlijk deed. Nu lijk ik meer op Kurt Cobain, maar hé, dat is ook niet verkeerd?

Alle foto's heb ik met een zelfontspanner op een statief gezet. De opdracht was immers zelfportret. Ook is het belangrijk dat de foto's een verhaal vertellen. Volgens mij doen die van mij dat wel.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om eens wat anders dan die beautydingen te zien. Ik wil nog veel en veel en veel vaker fotograferen!

With love,
Amber